حقی که از استقلال، پرسپولیس و تراکتور دریغ می شود - کالارنا

به گزارش خبرنگاران، تیم های پرهوادار فوتبال ایران در سال های اخیر به سمت درآمدزایی از طریق سامانه های هواداری رفتند؛ سامانه هایی که تقریبا بدون ارائه خدماتی از هواداران فوتبال پول می گیرند و در نهایت درآمد هنگفتی برای خودشان دست و پا می کنند. در این سال ها همیشه طرفین قرارداد اختلافاتی با هم داشتند و حتی تا آستانه شکایت از یکدیگر هم پیش رفتند اما در نهایت همه چیز به گل و بلبل ختم شده است.

این سامانه های هواداری در هر دوره در اختیار یکی از اپراتورهای همراه اول و ایرانسل بوده و همیشه ابهاماتی راجع به نوع قراردادشان با تیم های پرهوادار مانند استقلال و پرسپولیس وجود داشته است. البته ماجرا جایی جذاب تر می شود که محمد جواد آذری جهرمی، وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات اقدام به افشاگری علیه همراه اول کرد و گفت: این اپراتور سه سال پیش اسپانسر استقلال و پرسپولیس بود ولی با این که سه سال است از اتمام قرارداد همراه اول با این دو باشگاه گذشته اما هنوز ماهی 2 میلیارد تومان به خاطر استقلال و پرسپولیس به حساب این اپراتور واریز می شود. این درحالی است که فعالیت سرشماره 3090 تمام شده است.

این صحبت های وزیر ارتباطات و فناری اطلاعات نشان می دهد که سرنوشت سرشماره های قدیمی سامانه های هواداری مشخص نیست و هنوز از حساب هواداران فوتبال به بهانه کمک به تیم محبوبشان، پول کسر می شود، در حالی که این پول فقط در جیب اپراتور می رود و به تیم مورد نظر چیزی نمی رسد.

دیروز (دوشنبه) اما بیژن عباسی آرند، مدیرعامل ایرانسل - این اپراتور در سه فصل اخیر سامانه های هواداری را اداره می کند - در سیزدهمین سالگرد راه اندازی این اپراتور از بدهی 44 میلیاردی باشگاه های استقلال، پرسپولیس و تراکتور خبر داد که این بدهی به خاطر مبالغی است که خارج از برنامه و به دلیل درگیر بودن باشگاه ها با مشکل مالی به آن ها پرداخت شده است. او همچنین گفت که از شهریور 96 مبلغ 151 میلیارد تومان به باشگاه های تحت پوشش پرداخت کرده است.

این صحبت های مدیرعامل ایرانسل را در گوشه ذهنتان داشته باشید تا پس از عنوان چند مورد، دوباره به سراغش برویم.

علی خطیر، معاون ورزشی مستعفی باشگاه استقلال که تا اوایل مرداد در این باشگاه فعالیت می کرد درباره پولی که به خاطر عضویت در سامانه های هواداری از حساب هواداران کسر می شود، گفت: هوادار وقتی به این سرشماره پیامک می فرستد، مبلغ مورد نظر از حساب او کسر می شود که اپراتور 10 درصد از این پول را برای خودش برمی دارد. در این میان یکسری شرکت به اسم شرکت مجری تبلیغات ورود می کنند که با تبلیغاتی که انجام می دهند، هوادار را متقاعد کنند که پیامک بفرستد. این شرکت ها هم مبلغی حدود 20 درصد می گیرند ضمن این که باز هم کل هزینه تبلیغات از باشگاه گرفته می شود. در نتیجه تنها چیزی نزدیک به 60 درصد از پولی که هوادار پرداخت می کند به باشگاه موردنظر می رسد.

او در ادامه از موضوعی عجیب پرده برمی دارد و می گوید: نکته عجیب، درج تبلیغ ایرانسل روی پیراهن استقلال و پرسپولیس است. ایرانسل با در اختیار گذاشتن سرشماره سامانه هواداری تبلیغات کامل روی پیراهن باشگاه ها را به صورت رایگان از آن ها می گیرد و هیچ مبلغی بابت این موضوع پرداخت نمی کند. همچنین ایرانسل علاوه بر این که هیچ پولی بابت درج تبلیغ روی پیراهن استقلال و پرسپولیس پرداخت نمی کند، طبق موردی که قبلا گفتم، 10 درصد از درآمد باشگاه ها از سامانه هواداری را هم برمی دارد. این اتفاق در حالی رخ می دهد که باشگاه های استقلال و پرسپولیس می توانند بابت تبلیغ برند روی پیراهنشان، 20 تا 30 میلیارد تومان درآمدزایی کنند.

صحبت های معاون پیشین باشگاه استقلال نشان می دهد که قرارداد با ایرانسل به شکلی است که این اپراتور، هم درآمد خوبی از سامانه های هواداری دارد و هم بدون پرداخت ریالی، تبلیغات پیراهن استقلال و پرسپولیس را در اختیار گرفته است. در این میان اگر فقط هزینه تبلیغات روی پیراهن استقلال و پرسپولیس از فصل 97-96 تا 99-98 محاسبه کنیم، مبلغی بین 60 تا 90 میلیارد تومان پول را از سرخابی های پایتخت دریغ کرده است.

البته مقصر اصلی از دست رفتن این مبلغ هنگفت، مدیران استقلال و پرسپولیس هستند که به صورتی با ایرانسل قرارداد بستند که این اپراتور با استفاده از پتانسیل بالای استقلال و پرسپولیس، بیشترین سود را در قراردادی دو طرفه ببرد. برای فهم بیشتر قرارداد عجیب با ایرانسل، مطالب فوق را در کنار اظهار نظر مدیرعامل ایرانسل قرار دهید و متوجه شوید که چه قرارداد عجیبی بین این اپراتور و باشگاه ها بسته شده که نه تنها ایرانسل لازم نیست مبلغی بین 60 تا 90 میلیارد به خاطر تبلیغات روی پیراهن پرداخت کند بلکه این باشگاه ها هستند که 44 میلیارد تومان به ایرانسل بدهکار شدند!

با این اوصاف، باید فکری به حال سامانه های هواداری شود که با توجه به این که خدماتی به هواداران ارائه نمی کنند، تبدیل به کاسه گدایی برای باشگاه ها شدند. بالاخره باید روزی فرا برسد که فوتبال ایران هم به سمت استفاده از پتانسیل های درآمدزایی که دارد و در فوتبال مدرن دنیا هم به آن ها پرداخته می شود، بروند. البته در این بین نمی توان از مهم ترین محل درآمدزایی فوتبال یعنی حق پخش گذشت که هنوز فوتبال ایران از آن محروم است.