ماجرای تقابل کوه و معدن

به گزارش کالارنا، حدود دو سال است که فعالیت معدن سنگ مرمریت دشتی در کنار کوه بیرمی و عمارت شیرینه موجب بروز اختلافاتی میان صمت و محیط زیست شده است؛ در این میان مردم منطقه و دوستداران محیط زیست نیز مخالف بهره برداری این معدن هستند.

ماجرای تقابل کوه و معدن

خبرنگاران - فعالیت این واحد معدنی در شهرستان دشتی از آغاز با حاشیه های فراوانی همراه بوده و هر بار آغاز و اقدام به کوچکترین فعالیتی با یک اعتراض و تجمع روبرو شده است. از پویش نجات بیرمی و درخواست مردم برای لغو مجوز فعالیت این معدن گرفته تا آتش سوزی در مراتع شیرینه...

دوستداران محیط زیست و مردم بومی منطقه با نگرانی برای چشمه آب شیرین واقع در کوه بیرمی و عمارت تاریخی شیرینه می گویند فعالیت معدن سنگ ذخایر آب شیرین منطقه را تحت شعاع قرار خواهد داد و باعث تخریب محیط زیست و از بین رفتن حیات وحش بیرمی خواهد شد. آنها همچنین درباره حیات وحش، گونه های جانوری و زیستگاه های این منطقه حفاظت شده هستند.

فرهاد قلی نژاد، مدیرکل حفاظت محیط زیست استان بوشهر یکشنبه / 28 اردیبهشت 1399 از آنالیز مجوز و نحوه فعالیت معدن اطلاع داد و گفت: معدن سنگ مرمریت داستان پیچیده ای دارد، مجوز فعالیت معدن توسط صنعت و معدن صادر شده منتها بحث محیط زیست و سایر مسائل آن در مرحله آنالیز به سر می برد که این گفته مدرکی دال بر صدور مجوز معدن توسط صمت، بدون استعلام از محیط زیست و تنها با موافقت منابع طبیعی به عنوان متولی اجرا شده است.

غلامرضا منتظری، مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان بوشهر در همین زمینه گفت: منابع طبیعی مجوز نمی دهد، ما صرفاً اراضی ملّی و یا طرح های کشاورزی و محدوده های معدنی را برای اقدامات توسعه ای -که یکی از آنها معدن است- و به عنوان تخصیص در اختیار امور اراضی یا صنعت و معدن قرار می دهیم و استعلام ها بر عهده ما نیست بلکه توسط امور اراضی یا صنعت و معدن انجام می گردد؛ منابع طبیعی فقط در صورت ملّی بودن، غیر معارض بودن و یا وجود درختان ممنوع القطع مثل بادام از فعالیت صنعتی جلوگیری می کند.

وی با تاکید بر اینکه منابع طبیعی مرجع استعلام کننده درباره مسائل محیط زیستی نیست، گفت: پرونده معدن مربوط به سنوات گذشته بوده و جزئیات آن قابل آنالیز بیشتر است. طرح های کشاورزی و غیرکشاورزی در اختیار امور اراضی قرار گرفته و آنها استعلام ها را انجام می دهند، درباره معدن نیز، ما محدوده معدن را در اختیار صنعت و معدن قرار می دهیم و صمت موظف بوده از محیط زیست استعلام کند و اگر این کار را ننموده مقصر است چون معدن آلایندگی هایی دارد.

معادن و ظرفیت های معدنی تفکیک شده است

رئیس سازمان صنعت، معدن و تجارت استان بوشهر یکشنبه / 19 مرداد 1399 در گفت وگو با خبرنگاران در مورد شرایط کوه بیرمی و معدن سنگ مرمریت مطرح نمود: معدن سنگ مرمریت سال 1380 به بهره بردار واگذار شده اما بر اساس آنچه در قانون معدن پیش بینی شده نتوانسته از آن بهره برداری کند و طبق قانون سلب صلاحیت شده است. مطابق قانون وظیفه داریم که معدن را به مزایده بگذاریم، تا اینکه در آخرین مزایده -سال 1397- بهره بردار معین و پس از اخذ استعلام های لازم از مراجع ذی ربط، پروانه بهره برداری صادر شد. پس از آن اعتراضاتی توسط اداره کل محیط زیست استان بوشهر به عمل آمد و سپس NGO هایی که پیگیر این موضوع بودند، مبنی بر اینکه این منطقه جزو محدوده حفاظت شده است.

سیدحسین حسینی محمدی ادامه داد: با آنالیز های مجدد معین شده که این منطقه حفاظت شده نیست، به این علت که سال 1384 محیط زیست استان درخواستی به اداره کل صنایع و معادن وقت استان درخواستی مبنی بر اینکه ارتقاء محدوده ای تحت عنوان شکار ممنوع خائیز را ارسال می کند که طی آنالیز صمت، معادن و ظرفیت های معدنی تفکیک شده و با 35.5 کیلومتر از این محدوده موافقت و این مختصات با سند به محیط زیست و وزارت صمت اعلام می کند. پس از این اتفاقات در اواخر سال 97 محیط زیست استان در اطلاعیه ای کل این محدوده را حفاظت شده اعلام می کند که این دو ماه پس از صدور پروانه بهره برداری از معدن توسط صمت بوده است.

وی اظهار کرد: بر اساس سوابق شورای عالی حفاظت محیط زیست، محدوده موافقت شده استان و وزارتخانه -صمت- با محدوده اعلام شده توسط محیط زیست تفاوت دارد؛ یعنی ما 35.5 کیلومتر و محیط زیست استان 220 کیلومتر اعلام نموده است. به همین خاطر طی مکاتباتی با سازمان محیط زیست، درخواست اصلاح محدوده حفاظت شده توسط وزارت صمت مطرح شد. بازدیدهایی نیز اجرا شده و نامه نگاری در این خصوص اجرا شده است.

اعتبار پروانه های بهره برداری تا انتها ذخیره معدن

این مسئول شرح داد: متاسفانه به گونه ای وانمود شده که این محدوده حفاظت شده است، در صورتی که اینطور نیست و بین صمت و محیط زیست در این باره اختلاف جدی وجود دارد و نهایتا در شورای حفاظت محیط زیست یا به وسیله مراجع دیگر پیگیر اصلاح محدوده اعلام شده هستیم و حتی اگر محدوده حفاظت شده نیز تلقی گردد بر اساس قانون حق بهره بردار و پروانه های بهره برداری تا انتها ذخیره معدن -البته با رعایت الزامات- پابرجا است.

رئیس سازمان صنعت، معدن و تجارت استان بوشهر تاکید نمود: برای این موضوع چند چالش مطرح است، بحث آب، آسیب پذیری چاه ها و منابع آب و عمارت شیرینه و جاده دسترسی که همه اینها از آب منطقه ای، آب شهری، امور اراضی و منابع طبیعی و میراث فرهنگی استعلام شده و موافقت اخذ شده است. ضمن اینکه پس از این اتفاقات با پیگیری های کارگروه تعامل شورای تامین، محیط زیست مکتوب اعلام نموده که با توجه به جلوگیری از این محدوده توسط شورای تامین، موضوع به شورای تامین واگذار گردد. پس از آن مجددا شورای تامین از دستگاه های ذیربط استعلام نموده و آنها نیز پاسخ مستند داده و به مراجع قضایی نیز اعلام شد و بهره بردار فعالیت خود را آغاز کرد اما متاسفانه تجمع و اعتراض توسط انجمن فعالان محیط زیستی صورت گرفت.

حسینی محمدی مطرح نمود: هیچگونه کوتاهی و سهل انگاری توسط سازمان صنعت و معدن در صدور مجوز اتفاق نیفتاده و صدور پروانه بهره برداری کاملا منطبق بر قانون و مقررات بوده است. اختلافات و اتفاقات پس از آن نیز به وزارتخانه صمت و مراجع ذی ربط اعلام شده است.

هیچ عملیات انفجاری اتفاق نمی افتد

وی توضیح داد: بهره برداری از معدن تنها شامل برداشت، و برش سنگ به صورت خشک و با سیم برش بوده و هیچگونه عملیات انفجاری اتفاق نمی افتد و بهره بردار مکلف است استخراج را به صورت سیم برش انجام داده و پس از برداشت سنگ آن را به ناحیه صنعتی منتقل نموده و عملیات فرآوری را انجام می دهد. در مورد جاده دسترسی، بهره بردار بارها صراحتا اعلام نموده که مسئولیت بازسازی بنا را پذیرفته و متعهد است که هر گونه خسارت احتمالی بنا را جبران نماید. درباره راه و دسترسی نیز بایست طوری عمل کند که هیچ گونه تخریبی صورت نگیرد، زیرا انفجار می تواند برای چاه های آب منطقه مشکل ایجاد کند و زمانی که انفجاری صورت نگیرد و تنها برش باشد دیگر هیچ ریزشی اتفاق نمی افتد. در عین حال اداره آب و فاضلاب و شرکت منطقه ای صراحتا در پاسخ به استعلام ما و فرمانداری عنوان نموده اند که با این شرایط تعریف شده مسئله ای برای ادامه فعالیت بهره برداری معدن وجود ندارد.

این مسئول اعلام نمود: با توجه به شرایط کشور باید فراوری و سرمایه گذاری داشته باشیم ولی این شکل عملکرد می تواند به سرمایه گذاری در منطقه لطمه بزند، بالاخره هر نوع فعالیت صنعتی و یا معدنی یک سری عوارض دارد اما قابل مدیریت است و می توان در چارچوب های معین شده این فعالیت ها را با رعایت الزامات و نظارت تحت کنترل درآورد.

منبع : ایسنا

منبع: چمدان
انتشار: 11 مهر 1399 بروزرسانی: 11 مهر 1399 گردآورنده: kalarena.com شناسه مطلب: 1431

به "ماجرای تقابل کوه و معدن" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "ماجرای تقابل کوه و معدن"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید