آشنایی با بلو-ری (Blu-ray)
به گزارش کالارنا، دیسک بلو-ری (BD یا Blu-ray Disk) وسیله ذخیره‌سازی نوری است که برای جایگزینی فرمت دی وی دی استاندارد طراحی شد. این دیسک پلاستیکی 120 میلیمتر قطر و 1.2 میلیمتر ضخامت دارد. بلو-ری همان ابعاد فیزیکی سی دی ها و دی وی دی های استاندارد را دارد. استفاده‌های اصلی بلو-ری ذخیره کردن ویدئوی کیفیت-بالا، بازی‌های ویدئویی پلی استیشن 3 و سایر اطلاعات در 25 گیگابایت فضا در نوع تک لایه و 50 گیگابایت در نوع دو لایه ی آن است.
دیسک‌های سه لایه (100 گیگابایت) و چهار لایه (128 گیگابایت) (BDXL) نیز در حال حاضر برای تعدادی از دیسک گردان‌ها موجود است. اسم بلو-ری از لیزر آبی-بنفشی (Blue-violet Laser) که برای خواندن اطلاعات دیسک از آن استفاده می‌شود، ناشی شده است. در حالی که فرمت استاندارد دی وی دی از لیزر قرمز 650 نانومتری استفاده می‌کند، بلو-ری از طول موج کوتاه‌تری، لیزر آبی-بنفش 405 نانومتری، بهره می‌برد. که به آن اجازه می‌دهد تقریبا 6 برابر فضای ذخیره‌سازی بیشتری را در مقابل دی وی دی فراهم کند. 
بلو-ری توسط سازمان دیسک بلو-ری (Blu-ray Disc Association)، گروهی از پیشتازان صنایع الکترونیک، سخت‌افزارهای کامپیوتر و فیلم‌سازی (Apple, Dell, Hitachi, HP, JVC, LG, Mitsubishi, Panasonic, Pioneer, Philips, Samsung, Sharp, Sony, TDK and Thomson) ایجاد شد. در طی جنگ فرمت‌ها برای دیسک‌های نوری کیفیت بالا، بلو-ری با HD DVD رقابت کرد. توشیبا، کمپانی اصلی حمایت کننده‌ی HD DVD در فوریه‌ی 2008 تسلیم شد و جنگ فرمت‌ها پایان یافت.
صدا در بلو-ری
Dolby Digital Plus و Dolby TrueHD استانداردهای صدا در بلو-ری هستند. فرمت بدون افت کیفیت Dolby TrueHD و کدگذاری‌های اختیاری دیگری مثل DTS-HD High Resolution Audio و DTS-HD Master Audio صدایی با کیفیت عالی در مقابل دالبی دیجیتال استاندارد عرضه می‌کنند. با صدای 7.1 کاناله و بهترین کدگذاری‌های صدا، صدایی که شما می‌شنوید، به شکل محسوسی نزدیک به صدای فیلم در سینما است.
کدهای منطقه‌ای
فیلم‌های بلو-ری نیز مانند دی وی دی ها از کدگذاری‌های منطقه‌ای استفاده می‌کنند. استفاده از کدگذاری منطقه‌ای به استودیوهای فیلم‌سازی اجازه می‌دهد تفاوت‌های محصول در محتوا، قیمت، زمان انتشار و غیره را کنترل کنند. البته برآوردهای فعلی تخمین می‌زنند که 70% فیلم‌های بلو-ری موجود، کد باز بوده و می‌توانند روی هر پخش‌کننده و در هر منطقه‌ای اجرا شوند. 
تکنولوژی روکش سخت (Hard-Coating)
چون لایه‌ی اطلاعات بلو-ری در مقایسه با دی وی دی به سطح دیسک نزدیک‌تر است، در ابتدا در مقابل خراشیدگی بسیار آسیب‌پذیر بود. بنابراین دیسک‌های اولیه برای حفاظت شدن در کارتریج قرار می‌گرفتند. استفاده از قاب (کارتریج) قیمت چیزی را که خودش به تنهایی گران بود را افزایش می‌داد. بنابراین فناوری سطح دیسک با روکش سخت جایگزین شد. TDK اولین شرکتی بود که روکش محافظتی در برابر خراشیدگی را برای دیسک‌های بلو-ری ایجاد کرد. دیسک‌های rewritable سونی از روکش مقاوم در برابر خراش و ضد الکتریسیته ساکن استفاده می‌کنند. Verbatim نیز در دیسک‌های recordable و rewritable خود از تکنولوژی اختصاصی روکش سخت خودش به اسم ScratchGuard استفاده می‌کند.