آلرژی نسبت به انبه - کالارنا

مترجم: رزیتا ملکی زاده

منبع:راسخون

آلرژی نسبت به انبه واکنشی است که در افرادی ایجاد می شود که یا به میوه و شیره آن آلرژی دارند و یا ممکن است نسبت به ماده موجود در پوست انبه دارای عدم تحمل باشند.

انبه، میوه تابستانی خوشمزه و بومی جنوب آسیا است و گوشت و آب آن می تواند به صورت خام خورده شود. با وجود مصرف زیاد آن، واکنش های آلرژیک و یا شکایتهای مرتبط با آن به ندرت دیده می شود. یکی از بیشترین واکنش های آلرژیک مشاهده شده شامل حساسیت شدید فوری یا تأخیری است. طی تحقیق اجرا شده به وسیله ریچا سارین (Richa Sareen) و آشوک شاه (Ashok Shah) از مؤسسه ملی تحیقات بهداشتی ایالات متحده، آلرژی یا حساسیت نسبت به انبه بیشتر در افرادی مشاهده شده که در منطقه های زندگی می کردند که در آن منطقه ها انبه پرورش داده نمی شده است.

در چنین مواردی، مصرف قسمت گوشت فرآوری شده انبه و یا کمپوت آن هم کمکی به این امر نمی نماید. گرچه گوشت و یا شهد آن تحت فرایند تخریب آنزیمی قرار می گیرد، ظاهراً خواص آلرژیک آن به جای مانده و می توانند موجب بروز آلرژی و منجر به حساسیت شدید شوند. این آلرژی چنانچه به موقع تشخیص داده نشده و به درستی درمان نشود، می تواند شکل تهدید نماینده حیات به خود گیرد. در مقاله پیش رو علل و علائم آلرژی نسبت به انبه و گزینه های درمانی که می توانید در صورت ابتلا به این آلرژی اتخاذ نمایید را آورده ایم.

علل

واکنش آلرژیک به انبه معمولاً نوعی درماتیت تماسی است که زمانی رخ می دهد که ماده آلرژی زا در تماس با پوست قرار گیرد. اوروشیول، ماده ای که موجب بروز آلرژی نسبت به انبه می شود، به طور معمول در پوست انبه موجود است. اوروشیول ماده ای که موجب خود سیاهی (به هنگام تماس با هوا) می شود به راحتی می تواند در میوه ردیابی شود. این ماده، رسوب چسبناک سیاهی است که معمولاً در جایی که میوه از درخت قطع می شود و یا در نزدیکی سوراخ های پوست میوه دیده می شود.

غیر از اوروشیول، کاردول، لیمونن و بتا پینن، که در پوست، گوشت و غلاف این میوه وجود دارند هم موجب بروز واکنش هایی می شوند. تماس با این بخش های میوه و یا درخت می تواند موجب بروز واکنش های آلرژیک شود. این مواد در لایه اپیدرمی پوست رسوب نموده و سلول های CD-4 را تحت تأثیر قرار می دهند. این امر در طی یک دوره زمانی 4 تا 6 ساعته منجر به ایجاد جوش و تکه های قرمز بر روی پوست می شود.

خوردن این ماده غذایی موجب بروز سندرم آلرژی دهانی می شود. این شرایط معمولاً با سوزن سوزن شدن یا احساس سوزش بر روی زبان و لب ها و منطقه ها اطراف آن تعیین می شود. این واکنش زمانی رخ می دهد که گرده انبه با گرد و غبار واکنش نشان دهد. آلرژی های مشابه هم هنگامی رخ می دهد که گرده انبه با گرده سایر میوه هایی مانند پاپایا، انجیر، انگور، و غیره واکنش متقابل نشان دهد.

الگوی معمول مشاهده شده در افراد متعلق به منطقه های که در آنجا انبه کشت نمی شود، واکنش های آلرژیکی بود که به طور معمول در طول اولین تماس آنها با انبه اجرا شده بود. احتمال تکرار چنین واکنش های مشابه در طول مواجهه با این میوه حدود 20% کاهش می یافت.

علائم

 تنگی نفس همراه با خس خس سینه ـ تنگی نفس و احساس خفگی همراه با سرفه

 التهاب پوست یا اریتم ـ قرمزی پوست

 کهیر ـ تشکیل بثورات یا جوش های پوستی

 آنژیوادم ـ تورم زیر سطح پوست و یا در اطراف چشم و لب

 خشونت صدا ـ غیر طبیعی و خشن شدن صدا

 هیپوتنشن یا افت فشار خون ـ پایین آمدن فشار خون

 پری اوربیتال ادم ـ پف کردگی چشم ها ـ تورم بافتهای اطراف چشم

 رینوره یا آبریزش بینی ـ احتقان یا انسداد حفره های بینی با میزان زیاد و غیر طبیعی مایع مخاط

 ضایعات تاولی شکل ـ تاول پوست (به خصوص در دست و یا اطراف دهان)

درمان

هیچ درمان دائمی برای آلرژی وجود ندارد. برترین راه درمان این آلرژی این است که بلافاصله ناحیه ای که در تماس با شیره گیاهی بوده را تمیز کنید. این کار موجب تخلیه و از بین رفتن مؤثر تمام اوروشیول از ناحیه متأثر می شود. واکنش های آلرژیک می توانند واکنش های متقاطع باشند به این معنی که آلرژی در طول زمان پس از تماس با دیگر موادی که دارای همان ماده آلرژی زا (در این مورد اوروشیول) هستند، ایجاد می شود.

فردی که نسبت به انبه آلرژی دارد بایستی از تماس و لمس کردن میوه و یا حداقل پوست میوه خودداری کند. هرچند بوجود آمدن جوش یا بثورات پوستی اساساً یک پاسخ هیستامین از بدن است، استفاده از آنتی هیستامین ها تأثیر زیادی در مقابله با این واکنش نشان نمی دهد. کرم های ضد کورتیزون بدون نسخه می توانند شکلی از درمان مبتنی بر نشانه بیماری باشند. در واکنش های شدید، استروئیدهای موضعی و بعلاوه خوراکی ممکن است برای درمان سریع استفاده شوند. با این حال، قبل از انتخاب هر نوع درمان، لازم است با یک پزشک مشورت نمایید. در صورت بوجود آمدن بثورات شدید، لازم است که با پزشک متخصص آلرژی مشورت نموده و درمان مناسب را در اولین فرصت انجام دهید.

درمان خانگی توصیه شده که به خوبی عمل می نماید، استفاده از عسل است. آلرژن های گرده موجود در عسل به اسم عوامل ضد التهابی عمل نموده، در نتیجه واکنش آلرژیک را کاهش می دهند. گیاهی دارویی بنام گزنه (nettle) هم مؤثر می باشد، به این علت که به اسم یک آنتی هیستامین طبیعی عمل نموده، فراوری هیستامین در بدن را مهار می سازد.

میلیون ها نفر عاشق انبه یا Mangifera که متعلق به خانواده آناکاردیاسه می باشد، بوده و در سراسر دنیا بازار گسترده ای دارد. بیشتر کشورهای واقع در منطقه گرمسیری مانند هند، چین، تایلند، برزیل، پاکستان، فیلیپین، استرالیا، و جزایر کارائیب انبه کشت می نمایند. فراوری دنیای و سالانه انبه به بیش از 25 میلیون تن می رسد به گونه ای که هندوستان تنها 53 تا 55 درصد از آن را در اختیار دارد. این میوه در سرتاسر شبه قاره هند بسیار هوادار داشته اما واکنش های آلرژیک آن به ندرت کسی را به فکر فرو برده به این علت که این واکنش ها در آن نواحی عجیب و نادر می باشند.

در صورتی که دچار هر یک از علائم فوق الذکر در مورد آلرژی نسبت به انبه شده اید، مصرف نکردن این میوه و حتی الامکان دوری کردن از آن، تنها راه رهایی از این مشکل است.

سلب مسئولیت: اطلاعات ارائه شده در این مقاله صرفاً جنبه آموزشی داشته و نبایستی به منظور جایگزین توصیه های پزشک متخصص در نظر گرفته شود.

منبع: راسخون