بولتون به شکست آمریکا در جنگ افغانستان اعتراف کرد - کالارنا

کتاب جان بولتون بعنوان اتاق حوادث که در 570 صفحه و 15 فصل با وجود کوشش دونالد ترامپ برای جلوگیری از نشر آن، منتشر شد در افغانستان به بحث های داغ رسانه ای مبدل شده است.

بولتون در این کتاب گفته است: ما در ساعت 2 بعد از ظهر 8 نوامبر 2018 با حضور مایک پنس، جیمز ماتیس، جوزف دانفورد و مایک پمپیئو به همراه چلی کوتز هاستل و خود من و عده ای دیگر در نشستی حاضر شدیم. پمپیئو آغاز نماینده نشست بود اما ترامپ سریعا مداخله نموده و گفت، ما داریم شکست می خوریم و آنها می دانند که دارند ما را شکست می دهند.

خبرگزاری اسپوتنیک نیز در این رابطه می نویسد: پمپیئو در نشستی در باره افغانستان کوشش کرد که شرایط را برای ترامپ تشریح کند اما ترامپ در ادامه گفت: راهبرد من به معنی آنچه که ژنرال هایم در سال 2017 مرا متقاعد کردند اشتباه بوده است. من آن چیزی را که می خواستم به آن نرسیدیم. ما همه چیز را از دست داده ایم و این یک شکست تمام عیار و تلف شدن و یک شرمساری است. من متنفرم از اینکه درباره این تلفات سخن بگویم.

هنگامی که ژنرال ماتیس درباره تهدید داعش در افغانستان صحبت کرد ترامپ گفت: بگذارید روسیه به آن بپردازد. ما هفت هزار مایل فاصله داریم اما همچنان هدف هستیم و آنها به سواحل ما خواهند آمد. این چیزی است که همه آنها می گویند.

فهیم صدیقی مطلع مسائل سیاسی افغانستان دیروز چهارشنبه به طلوع نیوز در این باره گفت که براساس نوشته جان بولتون، دونالد ترامپ در باره منافع سیاسی که آمریکا برای خود تعبیر و تفسیر نموده باور دارد و سعی می نماید در هرجا که تهدیدی برای آمریکا باشد، نظامیان آمریکایی را برای منافع آمریکا مقابله و مبارزه به آنجا بفرستد. اما ترامپ به این دیدگاه هم بسنده نمی نماید چون برای او این مهم است که آمریکا قدرت درجه یک اقتصادی مبدل گردد و موضوعات سیاسی و نظامی را بی اهمیت می پندارد.

عارف یعقوبی روزنامه نگار افغان در باره این کتاب جنجالی نوشته است که دو فصل این کتاب به بحث افغانستان اختصاص یافته و گزارشی بسیار منفی از رفتار و چگونگی مدیریت ترامپ در کاخ سفید ارائه می نماید.

وی به نقل کتاب بولتون می گوید: ترامپ در تصمیم گیری هایش احساساتی عمل می نماید، ثبات فکری ندارد، اطلاعاتش درباره مسائل کلان سیاسی بسیار اندک است و در کاخ سفید تحت ریاست جمهوری او بی نظمی و هرج و مرج بسیار حاکم است.

یعقوبی همچنین نقل می نماید که ترامپ از افغانستان ازتاریخ، ساختار سیاسی و تحولات مهم جامعه این کشور شناخت کافی ندارد و بعضی موضوعات خنده داراست. بطور مثال دونالد ترامپ، در نشست های که در باره افغانستان برگزار می شد، متوجه نبود که رئیس جمهور فعلی افغانستان محمد اشرف غنی است، نه حامد کرزی. در حالی که دوره کرزی انتها یافته است. با این وجود بارها در کاخ سفید، در نشست های مهم که درباره افغانستان برگزار شده، محمد اشرف غنی رئیس جمهور فعلی افغانستان را با حامد کرزی رئیس جمهور پیشین این کشور اشتباه گرفته است. چون بولتون می گوید که تکرار این اشتباه در نشست های مختلف سبب سوء تفاهم و کج بحثی بین شخص رئیس جمهور و دیگر مقامات ارشد دولت درباره افغانستان شده است.

یعقوبی می افزاید: دونالد ترامپ به این گمان بوده است که ژنرال جیمز متیس، وزیر دفاع آمریکا می تواند طالبان را در افغانستان شکست بدهد. اما به مرور زمان می بیند که شرایط در افغانستان متفاوت است. جنگ باطالبان به خوبی پیش نمی رود. ترامپ از ژنرال های نظامی و مسئولان مربوطه می خواهد که طرح خروج کامل از افغانستان را ترتیب دهند.

به نظر یعقوبی، ترامپ در این باره دو دلیل عمده داشته است: نخست، به دلیل وعده انتخاباتی خودش در جریان مبارزات سال 2016 بود که گفته بود سربازان آمریکایی را به خانه برمی گرداند و به جنگ های طولانی و پرهزینه آمریکا در عراق و افغانستان انتها می دهد و به همین دلیل بود که تأکید می نموده که پایگاه مردمی او می خواهد آمریکا از افغانستان خارج گردد. اگر این وعده انتخاباتی عملی نگردد، رای دهندگان ممکن است دوباره در انتخابات دور دوم ریاست جمهوری به او رای ندهند.

وی ادامه داد: دوما اینکه، فساد اقتصادی در افغانستان ترامپ را عصبانی نموده بود و تاکید داشت مقام های ارشد دولت افغانستان و چهره های کلیدی حکومتی در این کشور به فساد اقتصادی گرفتارند، از پولی که اقتصادیات دهندگان آمریکایی پرداخت می نمایند، می دزدند و خوش می گذرانند. این مساله برای مردم عادی آمریکا بسیار سنگین و آزاردهنده است. به همین دلیل می گوید هر چه زودتر تمام سربازان آمریکایی از افغانستان خارج شوند زیرا ماندن در افغانستان به معنای ریختن پول بیشتر به جیب افراد فاسد و دزدان سازمان یافته در این کشور است.

به اعقتاد این روزنامه نگار افغان، هر چند بعضی ژنرال ها و مشاوران ارشد او کوشش می کردند وی را برای ماندن در افغانستان متقاعد نمایند و به وی بگویند که در صورت راهبرد بهتر نظامی در افغانستان کارنمایند، امکان پیروزی در جنگ با طالبان وجود دارد و حضور نظامی آمریکا هر چند اندک می تواند از سقوط دولت افغانستان جلوگیری کند. با این وجود ترامپ همچنان تاکید داشته است که هزینه های اقتصادی جنگ در افغانستان برای مردم آمریکا بسیار خسته نماینده شده و آنها از حیف و میل پول اقتصادیات دهندگان در افغانستان به شدت ناراحت هستند.

بولتون در باره بخش طالبان این کتاب حتی در صفحه اجتماعی خود نوشته است: ترامپ در خصوص جنگ افغانستان و مسائل دیگر دارای یک فکر منظم، طرح تعیین و محاسبه دقیق و معنادار نیست. در تمام موارد در باره چگونگی مذاکره با طالبان و جنگ افغانستان یک چیز در مرکز توجه او قرار داشته است: انتخابات داخلی آمریکا. در واقع او بیشتر کوشش داشته تا پیش از انتخابات دوره دوم ریاست جمهوری آمریکا، تعداد سربازان آمریکایی در افغانستان را حتی به صفر برساند.

در بخشی دیگری از این کتاب بولتون آمده است: وی بارها این را به ژنرال ها و مسئولان نظامی پیشنهاد نموده و از آنها پرسیده است که کدام راهبرد در خصوص افغانستان که تعیینا به نفع اوست؟. برهمین اساس، موضوع مذاکره با طالبان مطرح شده است. ترامپ از آنها خواسته است که به توافقی دست یابند که درچشم طرفداران انتخاباتی او قابل پسند باشد. چون در واقع، برای او هیچ چیز دیگر اهمیت چندانی نداشته است و به همین دلیل می گوید که با طالبان مذاکره می نماید، اما اگر طالبان بخواهد برای منافع آمریکا خطری ایجاد کند، تمام افغانستان را با بمب هزار تکه خواهد نمود.

وقتی ژنرالان نظامی برایش تشریح می نمایند که این یک مسئله بسیار پیچیده است، خُلق ترامپ تنگ می گردد آغاز می نماید به پراکنده گویی و طرح سوال های مضحک و بی مورد.

اما یعقوبی در این باره چنین می گوید: هرچند ترامپ زلمی خلیلزاد را یک کلاهبردار و شیاد فکر می دانسته اما در باره مذاکره مستقیم با طالبان پیشنهادهای وی را می پذیرد. چون خلیل زاد به مقام های ارشد آمریکایی گفته بود که بعضی عناصر و چهره های مهم طالبان با او درتماس اند و می خواهند با آمریکایی ها مستقیما گفت وگونمایند. وقتی مراحل گفت وگوی مستقیم با طالبان شدت می یابد و جدی می گردد، بعضی چهره ها در وزارت خارجه و وزارت دفاع آمریکا نگران پیامد این گفت وگوها می شوند، در خصوص نتایج آن برای آینده آمریکا و دست آوردهای چندین ساله آمریکا در افغانستان، از خلیل زاد جویای اطلاعات می شوند، اما خلیل زاد به ترامپ و مایک پیمیو شکایت می نماید که او در مذاکره مستقیم با طالبان به پیشرفت های قابل ملاحظه رسیده اما بعضی افراد در نهادهای دولتی آمریکا در کارهای او مداخله می نمایند.

بعد از این بود که ترامپ از همه می خواهد در کار خلیل زاد مداخله ننمایند. به بیان دیگر اینکه زلمی خلیل زاد در مذاکرات با طالبان صلاحیت بسیار مهم داشته و مستقیم با شخص ترمپ در تماس بوده و برای ترمپ چنین وانمود نموده که می تواند با طالبان کنار بیاید به شرطی که هیچ کس از او نپرسد با چه قیمتی. هرچند ترامپ شخصا درباره خلیل زاد نظر منفی داشته و در جایی گفته است: زلمی خلیل زاد یک شیاد و کلاهبردار است، اما ما برای این کار (مذاکره با طالبان) به یک شیاد و کلاهبردار احتیاج داریم.

به اعتقاد یعقوبی، هرچند پیش از این نیز رسانه های غربی و نهادهای خارجی شکست آمریکا را در جنگ افغانستان اعلام نموده بودند اما این نخستین بار است که یک مقام بلندپایه سابق کاخ سفید به صراحت به نقل از رئیس جمهوری در باره شکست آمریکا در افغانستان می نویسد. مثلا تارنمای خبری واشنگتن اگزمینر در 22 بهمن 1398 نوشته بود که آمریکا در افغانستان همچون حیوان چهارپایی است که در یک گردونه (چرخ گردان) برای رسیدن به هیچ می دود و همچنان به اشغال نظامی شکست خورده خود در خاک افغانستان ادامه می دهد.

این رسانه آمریکایی در ادامه انتقاد از حضور نظامی آمریکا در خاک افغانستان نوشت: درحالی که آمریکا و زلمی خلیل زاد نماینده ویژه آن در دوحه قطر سرگرم مذاکره با گروه طالبان است، هنوز آتش بسی بین این گروه با نیروهای دولتی و خارجی حاضر در افغانستان صورت نگرفته و همچنان شاهد تلفات نظامیان آمریکایی هستیم.

به گفته یعقوبی، حتی اندرو مک کارتی عضو ارشد موسسه آمریکایی نشنال ریویو نیز در مرداد ماه سال 1398 در یادداشتی تاکید نمود که صرفنظر از چندوچون مذاکرات و دیپلماسی منجر به خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان، جنگ ها یا با پیروزی همراهند یا با شکست و اکنون که آمریکا برای خروج و طالبان برای حکومت آماده می گردد، این معنایی جز شکست آمریکا در افغانستان ندارد.،ایرنا