بی مسئولیتی فرزندان در کلاسهای آنلاین و نحوه مواجهه والدین - کالارنا

به گزارش خبرنگاران به نقل از ایسنا ، مریم فولادیبا اشاره به آموزش آنلاین بچه ها و نوجوانان در شرایط فعلی و حضور بیشتر آن ها در خانه، اظهار کرد: در شرایط فعلی بسیاری از والدین از این گله دارند که چرا فرزندانشان تنها به وظایف تحصیلی خود می پردازند و مسئولیت های درون خانه را انجام نمی دهد درحالی که مسئولیت پذیری به کودک و نوجوان باید به طور تدریجی و با تعریف وظایف و نقش هایی در خانه به او آموزش داده گردد.

بعضی والدین خود انتخاب می نمایند فرزند بی مسئولیتی داشته باشند و در نهایت گله مند هم هستند

به گفته وی، بعضا بعضی والدین به دلیل اضطراب، وسواس و یا کنترل گری خود اجازه تجربه مسئولیت پذری کودک را در مراحل رشدی به او نمی دهند و تمامی کارها را خودشان انجام می دهند و پس از رسیدن کودک به سنین نوجوانی با یک نوجوان بی مسئولیت روبرو اند.

این مشاور ادامه داد: گاها بعضی والدین به حدی از اضطراب، کنترل گری و وسواس در تربیت کودک خود استفاده می نمایند که مانعی در رشد استقلال فردی کودک ایجاد می نمایند، خود والدین انتخاب نموده اند که فرزندشان مسئولیتی نداشته باشد و در سنین نوجوانی از بی مسئولیتی او شکایت دارند.

فولادی با بیان اینکه مسئولیت پذیری توانایی برآوردن احتیاجهای خود و پذیرفتن پیامدهای رفتار است به گونه ای که مانعی در جهت برآوردن احتیاجهای افراد جامعه نباشد، اضافه نمود: ضروری است مسئولیت پذیری از همان سنین شروع کودکی آموزش داده گردد، بر اساس هر دوره سنی کودک مسئولیت ها و وظایفی که بر عهده او قرار می گیرد بیشتر خواهد بود، در ابتدا به وسیله مشارکت کودک در کارهای خانه و انجام بعضی کارهای شخصی نظیر جمع آوری اساب بازی، پوشیدن لباس، نظم دادن به اتاق و در سنین بالاتر انتخاب نوع لباس و اعمال سلیقه او در خرید به او مسئولیت پذیری را یاد دهند.

مسئولیت پذیری امری تدریجی است

وی گفت: عبور از مرحله کودکی و نوجوانی که مراحل وابستگی به خانواده است و رسیدن به مرحله استقلال فردی به وسیله پذیرش تدریجی اتفاق می افتد. همچنین این ها مراحل دشواری برای والدین محسوب می شوند چراکه آن ها باید تشخیص دهند چه زمانی احتیاج هست که آزادی بیشتری به فرزندان خود بدهند تا در آینده شاهد فرزند بی مسئولیتی نباشند که تمامی کارهای او را والدین انجام می دهند.

این مشاور معتقد است: در حال حاضر که آموزش ها به صورت آنلاین انجام می گردد ضروری است والدین بر روی زمان استراحت، آموزش، کلاس و انجام مسئولیت های محول بر آن ها در درون خانه نظیر جمع کردن ظروف غذا و یا مرتب کردن اتاق و... نظارت داشته باشند. حتی والدین باید تدریجا به فرزندان خود مسئولیت پذیری در کارهای خانه نظیر شستشوی ظروف، تمیز کردن خانه و... را آموزش دهند چراکه مسئولیت پذیری یک شبه به دست نمی آید بلکه تدریجی است.

فولادی این را هم گفت که آموزش مسئولیت پذیری به فرزندان منجر به افزایش احساس کفایت، موثر بودن، ارزشمندی، توانایی برنامه ریزی، رفتار هدفمند و غلبه بر مسائل و در نهایت منجر به موفقیت در زندگی فردی، تحصیلی و شغلی او می گردد. همچنین بسیاری از والدین از فرزندان 20 ساله بی مسئولیت خود گله دارند که وظایف خود را در خانه انجام نمی دهند در حالی که باید خیلی پیش از این سن به او مسئولیت پذیری را آموزش می دادند.

این مشاور ادامه داد: والدین باید بدانند هرگونه رفتار فرزندانشان دارای پیامدهایی است از این رو در هنگام احتیاج باید برای فرزندان خود اعمال محدودیت به شیوه سالم و با تبادل نظر کردن (و نه شیوه کنترل گری، ارعاب، تنبیه و سرزنش کردن) را در نظر داشته باشند و اینگونه به او پیامدهای رفتارش را گوشزد نمایند تا او متوجه گردد که انجام ندادن کارها و وظایف محول بر او چه پیامدهایی برایش خواهد داشت.

والدین در ابتدا نگاهی به رفتار خود بیاندازند

فرزندان آینه رفتار والدین هستند

وی اضافه نمود: اگر والدینی از نگاه خود، فرزندان بی مسئولیتی دارند بهتر است نگاهی به رفتارهای خود داشته باشند تا متوجه شوند علت این بی مسئولیتی در فرزندان چیست چراکه زمانی که ما دانه جو بکاریم نمی توانیم انتظار درو کردن گندم داشته باشیم، فرزندان رفتارهای والدین را می آموزند و همان ها را به صورت درونی و بیرونی بروز می دهند.

فولادی در خاتمه گفت: بعضا بعضی والدین به صورت افراطی مسئولیت پذیر هستند که این موضوع نیز رفتار سالمی نیست و از وسواس، اضطراب درونی و یا نا امنی درونی آن ها نشات می گیرد که از این طریق این اختلالات را آرام می نمایند، بنابراین در تمامی موارد با آموزش مسئولیت پذیری به فرزندان شاهد فرزندان مسئولیت پذیر نخواهیم بود، از این رو بعضا ضروری است ابتدا والدین تغییراتی در رفتار خود و شیوه فرزندپروری خود ایجاد نمایند چراکه فرزندان منعکس نماینده رفتار والدین و آینه آن ها هستند.