تقدیر از کابلی، بهانه ای برای یادِ فیروز باقرزاده شد - کالارنا

به گزارش خبرنگاران، در مراسم های دنباله دار بزرگداشت مفاخر میراث فرهنگی ایران، جشن نامه میرعابدین کابلی، یکی از باستان شناسان پیشکسوت که قبل و بعد از انقلاب اسلامی در محوطه های تاریخی زیادی کاوش انجام داده و پژوهش های فراوانی داشته است، روز یکشنبه (25 دی) در موزه ملی ایران برگزار گردید. در این مراسم که بیشتر باستان شناسان حضور داشتند، سخنرانان نیز یادی از یکی از ارکان اصلی باستان شناسی ایران تا انقلاب اسلامی یعنی فیروزباقرزاده کردند.

کابلی من را با باقر فیروز زاده آشنا کرد

سید محمد بهشتی، رئیس پژوهشگاه سازمان میراث فرهنگی و گردشگری گفت: توقع می رود بین افرادی که در حوزه علوم انسانی فعالیت می نمایند و با معارف ایران بیشتر از سایر علوم آشنا هستند، اخلاق صندلی مستحکمی داشته باشد، من در میرعابدین کابلی این را می بینم .

او کابلی را استادی ایران دوست و دارای صندلی علمی دانست و با اشاره به تجربیات شخصی اش با وی اضافه کرد: زمانی که در دهه 60 به سازمان میراث فرهنگی آمدم، بنا به دلایلی گمان می کردم که می دانم به کجا آمده ام، به دلیل تحصیل در رشته معماری، به تاریخِ معماری علاقه داشتم، در طول سال های پیش از انقلاب به شکل حریصانه ای ایران را گشته بودم و روسای سازمان مانند حجت، زرگر و مرحوم کازرونی از دوستان قدیمی ام بودند و کما بیش در جریان امور سازمان بودم .

بهشتی گفت: سه ماهی طول کشید تا متوجه شدم نمی دانم به کجا آمده ام، تا قبل از این مدت اگر از من می پرسیدند که ایران را گشته ای با اطمینان پاسخ می گفتم که بله؛ ولی بعد از این زمان خیلی قاطع پاسخ می گفتم؛ خیر. چون ایرانی که من دیده بودم و ایرانی که در آن وقت شناختم، خیلی با هم فاصله داشتند .

وی گفت: از آنجا به بعد یاد گرفتم سهم ام را از گوهری که دوستان فعال در رشته های مختلف سازمان میراث فرهنگی با سال های طولانی تأمل، جست وجو نموده و در زمینه آنها دانشی آموخته بودند، بردارم. برای من سازمان به کلاسی تبدیل شد که یک شاگرد داشت که خودم بودم و تعداد زیادی معلم که با هریک بنا به ضرورت ارتباط داشتم و از تجربیات شان استفاده می کردم .

بهشتی یکی از این افراد را کابلی معرفی کرد و گفت: زمانی که کابلی در شهداد، قمرود و شوش کار می کرد، توفیق داشتم که به او برسم و او به توضیح فعالیت های برای من می پرداخت.

او با اشاره به ارزشمند بودن این موارد به لحاظ علمی گفت: مواردی که یاد گرفتم اگر با مطالبی که از سایرین آموخته بودم جمع می بستم به من یک چشم انداز عمومی نسبت به کل کشور می داد که ارزشمند بود .

بهشتی با اشاره به درس های دیگری که از کابلی آموخته است، اظهار کرد: زمانی که در کوشش بودم موضوع میراث فرهنگی در برنامه پنج ساله سوم وارد گردد، با افراد زیادی مشورت می کردم، در آن موقع کابلی به نکته ای اشاره نمود و چند کپی کاغذ را راجع به شخصی که در روزگاری سعی نموده بود، طرحی نو در این زمینه در اندازد به من داد و خواست که آن فرد را به من معرفی کند .

وی اضافه کرد: روزهای اول متوجه کاری که وی انجام داد نشدم، اما طولی نکشید که دریافتم کابلی ریسک نموده به خاطر اینکه آن شخص فیروز باقرزاده بود و در آن سال ها صحبت کردن از وی در سازمان میراث فرهنگی کاری مشکل بود، چون او با تلخی ایران را ترک نموده بود و افرادی بودند که از رفتن او راضی بودند .

او گفت: چند بار امتحان کردم و در خصوص فیروز باقر زاده از بعضی سوال کردم و دریافتم علاقه ای به صحبت در باره وی ندارند و شاید گمان می کردند که این کار برایشان هزینه بر است، اما کابلی در اندیشه هزینه نبود و می خواست خادمی را به شخصی معرفی کند و از آن جهت که باقرزاده را می شناخت و من را نمی شناخت، ریسک کرد .

رییس پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری ، در ادامه با ابراز راضیی از اینکه کابلی او را با شخصیت فیروز باقر زاده آشنا نموده است، گفت :درسی که در این زمینه از کابلی گرفتم بزرگ تر از درسی بود که از حاصل مطالعات وی در شهداد و قمرود نصیبم شد، چون این درباره اخلاق حرفه ای و حرمت نگه داشتن نسبت به یک خادم بود و دلالت بر نوعی جوانمردی و بزرگ منشی می کرد که اینها در شخصیت کابلی آموزنده است.

او اعلام کرد: توقع می رود بین افرادی که در حوزه علوم انسانی فعالیت می نمایند و با معارف ایران بیشتر از سایر علوم آَشنا هستند، اخلاق صندلی مستحکمی داشته باشد که اینطور نیست و اگر بین این افراد اشخاصی را ببینیم که در سلوکشان و نه در سوادشان اخلاق وجود دارد خیلی قیمتی است و من درکابلی این را می بینم.

بهشتی تجربه شخصی اش در آشنایی با کابلی را به مثابه یک معلم و مربی بسیار شیرین دانست و گفت: از او چیزهای زیادی آموختم و امیدوارم همچنان توفیق شاگردی و بهره گیری برای من از او باقی بماند .

فیروز باقرزاده انتخاب درستی کرد

جبرئیل نوکنده، مدیر موزه ملی ایران نیز با اشاره به سابقه علمی میرعابدین کابلی چنین گفت: میرعابدین کابلی سمبلی از نسل دوم باستان شناسان میدانی در ایران است. من به شخصه قدردان فیروز باقرزاده هستم که به درستی دست به انتخاب زد و به کسی چون استاد میرعابدین کابلی فرصت حضور فنی و تخصصی داد.

او با بیان این که نتیجه این تصمیم امروز بر ما آشکار است و انجام چندین فصل کاوش روشمند علمی، انتشار ده ها مقاله و کتاب به قلم استاد میرعابدین کابلی گواهی است بر اینکه کابلی ها به درستی انتخاب شدند، ادامه داد: امروز موزه ملی ایران، در کنار جامعه باستان شناسی کشور، افتخار دارد از کوشش های مردی قدردانی کند که بیش از 5 دهه از عمر گران بهایش را صرف خدمت به باستان شناسی کشور نموده است.

کابلی، تاریخچه زنده دستگاه باستان شناسی ایران است

او اعلام کرد: کابلی چهره ای است که در تمام مراحل تصمیم ساز و حساس تاریخ باستان شناسی پنج دهه گذشته حضور مؤثر داشته است، استاد کابلی برای حفظ و صیانت از میراث فرهنگی کشورمان جنگیده، از ارزش ها چشم پوشی ننموده و در مقابل کژی ها و تصمیمات نابخردانه مدیران سکوت ننموده است. کابلی را به حق باید تاریخچه زنده دستگاه باستان شناسی ایران در پنج دهه اخیر نامید.

از نگاه کابلی با خوزستان آشنا شدم

محمد حسن طالبیان، معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، نیز با اشاره به سجایای اخلاقی، حرفه ای و نحوه آشنایی اش با کابلی گفت: برای اولین بار در شهداد با کابلی آشنا شدم و در زمان فصول مختلف کاوش های این محوطه شاهد کوشش هایش بودم. در چغازنبیل و هفت تپه نیز افتخار همکاری با کابلی را داشتم و از نگاه وی با خوزستان آشنا شدم .

طالبیان با اشاره به اینکه کابلی کارش را با عشق انجام می دهد، اعلام کرد: او نه تنها در باستان شناسی بلکه در حوزه حفاظت و مرمت نیز پر کوشش بوده و هست .

وی اضافه کرد: درارتباط شبانه روزی با کابلی در پایگاه هفت تپه متوجه شدم که او در حوزه کاری اش انسانی فرهیخته و صاحب کمالات است .

به گفته طالبیان، میرعابدین کابلی تمام عمرش را وقف کشورش نموده و عاشق ایران است و تمام افرادی را که او آموزش داده حوزه های کلیدی میراث فرهنگی را در دست دارند.

کابلی دوباره به شوش می رود

حمیده چوبک، رییس پژوهشکده باستان شناسی، نیز در این مراسم با بیان این که شایسته است راهی را که این افراد در شناخت ارزش های این سرزمین پیموده اند، ادامه بدهیم، اضافه کرد : کارم را در زمان مدیریت کابلی به عنوان معاون پژوهشی مرکز باستان شناسی ایران در سازمان میراث فرهنگی شروع کردم و به عنوان کارآموز در شوش با وی به عنوان نماینده مرکز باستان شناسی کار کردم و او با پشتیبانی بهترین شرایط را فراهم کرد تا بتوانم فعالیت کنم .

وی با اشاره به خاطراتی از دوران همکاری اش با کابلی اضافه کرد: برخلاف آنچه بعضی گمان می نمایند با بازنشستگی ریشه های ما از گذشته گسسته نمی گردد، بدیهی است که نسل جوان بدون اتصال به گذشته و پیشینه علمی نمی تواند پیشرفت کند .

رییس پژوهشکده باستان شناسی تأکید کرد: کوشش می کنیم سنت بهره برداری از تجربیات، دانش، فرهنگ و اخلاق باستان شناسان پیشکسوت را که می تواند در توسعه و شناخت موثر باشد، پایه گذاری کنیم .

وی با اشاره به لزوم همکاری اساتید پیشکسوت در پروژه های ناتمام باستان شناسی گفت: با حضور دوباره کابلی در شوش جانی تازه به این محوطه بخشیده می گردد و نسل جدید باستان شناس همراه او کارشان را شروع می نمایند.

در ادامه این مراسم با اهدای لوح تقدیر از خدمات شایسته استاد میر عابدین کابلی باستان شناس پیشکسوت در چند دهه فعالیت در حوزه باستان شناسی تقدیر و کتاب جشن نامه میر عابدین کابلیرونمایی شد .

میرعابدین کابلی در 9 مردادماه سال 1322 در شهرستان بابل به جهان آمد. وی مقاطع مختلف تحصیلی خود را در بابل گذراند و در خردادماه 1343 دیپلم متوسطه خود را گرفت. کابلی که از دوره دبستان به تاریخ علاقمند بود، در سال های دهم و یازدهم متوسطه با کاوش های مارلیک آشنا شد که خود جرقه ای برای ادامه تحصیلات دانشگاهی بود، در مهرماه 1343 دانشجوی کارشناسی باستان شناسی دانشگاه تهران شد و در سال 1347 بعد از اخذ مدرک کارشناسی و با توجه به رتبه اول، مهرماه 1351 در مقطع کارشناسی ارشد ثبت نام کرد، اما از ادامه تحصیل انصراف داد.

کابلی فعالیت خود را در اداره کل باستان شناسی از سال 1350 شروع کرد و از آن موقع در بسیاری از کاوش های باستان شناسی با مسئولیت های مختلف شرکت کرد که از آن جمله می توان کاوش های هفت تپه، ابوفندوا، آنالیز شمال خراسان، شهداد و اولین آنالیز مشترک در هلیلان به سرپرستی وی و پدر مورتنسن را برشمرد. کابلی مسئولیت های معاونت و ریاست پژوهش اداره کل باستان شناسی، مدیریت بخش کاوش های باستان شناسی و معاونت پژوهشی میراث فرهنگی استان تهران را نیز برعهده داشته است.