چای های خارجی مملو از سموم - کالارنا

به گزارش خبرنگاران،احمدتقی شکرگزار کارشناس پژوهشکده چای، گفت: بیشتر کشورهای چای خیز جهان(سریلانکا، هند، چین، ژاپن، کنیا، ویتنام و….)به خاطر شرایط آب و هوائی و برداشت سالیانه تجمعی از آفات و بیماری ها در این کشورها شیوع دارد که به ناچار برای مبارزه با آن از سموم دفع آفات استفاده می گردد.

وی اضافه کرد: به طور مثال براساس جدیدترین اطلاعات موجود در منابع خارجی در کشور سریلانکا حداقل 10 نوع قارچ کش، 9 نوع حشره کش و 8 نوع علف کش مصرف می گردد که مصرف بعضی از آن ها با وجود کارآئی خیلی خوب و موثر، مشکل باقی مانده این سموم روی برگ سبز و چای خشک است که این مقدار در سریلانکا حدود 550 کیلوگرم، در چین حدود 750 کیلوگرم و در هند حدود 600 کیلوگرم است و البته مصرف این مقدار کود به احتمال قوی براساس آزمون های شیمیائی خاک و برگ چای است.

شکرگزار ادامه داد:اما در ایران سه آفت مهم یعنی کنه، شپشک آردآلود و شته و یک بیماری کلیدی به نام نماتد زخم ریشـه چـای داریم که حـداقل در 17 سـال اخیر هیچ گونه سمی علیه این آفات مصرف نشده است. هـر چند در دهه شصت و هفتاد سازمان چـای کشور سابق اقدام به توزیع سموم حشره کش رایگان(دیازینون، مالاتیون) و کنه کش(اومایت) علیه آفات چای می کرد اما از سال 1378 با انجام کارهای تحقیقاتی در پژوهشکده چای مصرف هرگونه سم در باغ های چای ممنوع شد.

کارشناس پژوهشکده چای گفت: هم اکنون برای مبارزه با شپشک آرد آلود چای از کفشدوزک کریپت استفاده می گردد که قبل از انحلال سازمان چای تا سال 83 این کفشدوزک ها در انسکتاریوم های ایستگاه های تحقیقاتی پژوهشکده چای فراوری می شد و با نظر کارشناس بصورت رایگان توزیع می شد که پس از انحلال سازمان چای اتاقک های رشد کفشدوزک ها با هماهنگی های وزارت جهاد کشاورزی در اختیار بخش خصوصی نهاده شد تا سوسک های فراوریی برای مبارزه بیولوژیک علیه آفات مرکبات، چای و گیاهان زینتی براساس نرخ مصوب سازمان حفظ نباتات در اختیار متقاضیان قرار گیرد.

وی توضیح داد:خوشبختانه عملیات خوب به زراعی در ایستگاه های تحقیقاتی پژوهشکده چای(به طور مثال ایستگاه فشالم) آلودگی به نماتد با کاربرد کودهای آلی و دامی پوسیده به همراه مدیریت درست باغ به زیر سطح زیان مالی رسیده است یعنی علیرغم سموم نماتدکش ثبت شده علیه نماتد زخم ریشه چای اما تاکنون هیچ گونه سم نماتدکش در باغ های چای ایران مصرف نشده است در حالی که در همین شرایط در کشور سریلانکا از سموم نماتدکش هم استفاده می نمایند.

شکرگزار در مورد مصرف کودهای شیمیائی در سالیان اخیر میزان مصرفی آنها گفت: نسبت به دهه های 60 و 70 در هر هکتار حدود 50 درصد کاهش یافته است و چایکاران تشویق شده اند که در باغ هایشان از کودهای دامی استفاده نمایند.

وی ادامه داد: البته شاید یکی از علل مصرف کم کودهای شیمیائی خصوصاً اوره در باغ ها بالا بودن قیمت کودهای شیمیائی هم باشد اما به هر حال چایکاران با همین شرایط راضی بوده وحدود 400 کیلوگرم کود شیمیائی در هر هکتار باغ، یعنی 250 کیلوگرم اوره، 100 کیلوگرم پتاس و 50 کیلوگرم فسفر استفاده می نمایند.

در باغ های مکانیزه در غرب گیلان علاوه بر کودهای شیمیائی موصوف از ریز مغذی ها هم بصورت محلول پاشی استفاده می گردد. به هر حال اگر نسبت به سایر کشورهای چای خیز جهان مقایسه ای هم داشته باشیم اولاً هیچ گونه سمی در باغ های چای ایران مصرف نمی گردد، ثانیاً مصرف کودهای شیمیائی در حال حاضر بهینه و در حد استاندارد است.